Öğretmenlik, dünya tarihinin en eski mesleği olmasıyla; iyiyi, güzeli, doğru olanı anlatmasıyla, bir vicdan oluşturmasıyla, bazen bir anne, bazen bir baba, yeri geldiğinde arkadaş oluşuyla, gelirken mutluluk getiren, giderken hüzünlendiren, bazen Anadolu’nun en ücra bir köyünde, bazen hiç bilmediği insanların arasında, hiç gitmediği yerlerde elinde bir fenerle bıkmadan, yorulmadan ve usanmadan ışık saçan en kutsal vazifedir. Öğretmen, bir toplum için umuttur. Toplumu değiştiren, geliştiren ve ilerleten en büyük değerdir. İnsanın hayatına dokunan, varlığıyla kuvvetlendiren, cesaretlendiren, yaşamı anlamlandıran, mesleğini idealleri için icra eden, maddi kaygıları değil manevi kaygıları olan kişidir. İnsan, hayatında karşılaştığı birçok kişiyi unutabilir ama öğretmen unutulmaz. Hafızalarda daima yaşar. Üç kişinin eli öpülür derler. Annenin, babanın ve öğretmenin. Unutulmamalıdır ki nesilleri yetiştiren öğretmenler, milletlere yön verirler. Eğitimsiz toplumlar yok olmaya mahkûmdurlar. Bu nedenle daha çok çalışacağız, daha çok gayret edeceğiz. Anadolu’nun her yerine gideceğiz. Dağ dağ, yayla yayla dolaşacağız. Işığımızı büyüteceğiz. Nerede öğrenmek isteyen, bilmek isteyen bir fidan varsa onu yeşertmeye gideceğiz. Bu yolda karşımıza engeller çıkabilir, bu yol meşakkatli bir yol olabilir ama asla yılmayacağız. Üstüne üstüne gideceğiz karanlığın ve bilgisizliğin. Bütün bunları yapma gücünü sevmekten, sevgiden alacağız. Önce gönüllerde yer edecek. Sevecek ve sevileceğiz. Başöğretmen Mustafa Kemal Atatürk başta olmak üzere ebediyete intikal etmiş tüm öğretmenlerimizi saygıyla anıyor, bütün öğretmenlerimizin öğretmenler gününü kutluyorum. Bundan sonraki özverili çalışmalarında başarılar diliyorum.